Tuesday, May 24, 2005

Juliette Lewis

Μούρη, μ’ έχεις κάνει καψούρη


Ίσως η πιο πολυσχιδής ηθοποιός της γενιάς των 90s. Στα 00s συμπληρώνει την αισθητική της πρόταση αποκτώντας νέα καλλιτεχνικά ενδιαφέροντα και διαστάσεις. Η Τζουλιέτ Λιούις είναι μια πανκ-ροκ πριγκίπισσα, που στάζει οργή και δηλητήριο. Γιατί αναστενάζουν τα stages όπου εμφανίζονται οι Juliette And The Licks;

Περίληψη προηγουμένων: California girl, αλλά ακριβώς από την ανάποδη, δηλαδή όχι ξανθά μαλλιά, μεγάλα στήθη, μπικίνι και χαμόγελο οδοντόκρεμας. Κόρη μιας γραφίστριας και ενός ηθοποιού με ειδίκευση στα σπαγγέτι γουέστερν και μόνιμη παρουσία στις ταινίες του Ίστγουντ, έπαιζε σε διαφημιστικά από τα 12 της. Χειραφετήθηκε δικαστικά με τη συναίνεση των γονιών της στα 14, ώστε να μην αντιμετωπίζει προβλήματα με τον νόμο περί παιδικής εργασίας, παράτησε το σχολείο στα 15, έκτοτε μπαινοβγαίνει σε δραματικούς και κωμικούς τηλεοπτικούς και κινηματογραφικούς ρόλους.
Ίσως η πιο αταξινόμητη και μη στερεοτυπική ηθοποιός της γενιάς της. Πλασαρίστηκε ως η Λολίτα των nineties που μπορούσε να ερεθίσει τον αντρικό πληθυσμό με την πιο αθώα της κίνηση. Οι οιωνοί στο «Ακρωτήριο του Φόβου» προοικονομούσαν τη γέννηση ενός περίεργου φρούτου, μιας σκοτεινής παιδίσκης με ροπή να υποκύπτει σε ύποπτα δέλεαρ, όπως ο αντίχειρας του Ντε Νίρο, ας πούμε. Στην προσπάθειά της να μην επαναλαμβάνεται καλλιτεχνικά ως μούσα του αλτέρνατιβ, έχει υποδυθεί τη Μέριλιν, την ντροπαλή, την εύθραυστη, την ευαίσθητη, την μπερδεμένη, την αναιδή με τη διάτρητη από τα piercing γλώσσα μονίμως έξω, το θύμα, την αφελή, την ερωτευμένη, τη μοναχική, τη χαριτωμένη, την γκαστρωμένη, την μπαϊσέξουαλ, ακόμα και την καθυστερημένη.
Αναμφισβήτητο highlight της καριέρας της: «Γεννημένοι Δολοφόνοι». Είναι ουσιαστικά η μοναδική ταινία της κινηματογραφικής της διαδρομής στην οποία υποδύθηκε την psycho γκόμενα, όμως η αφύσικα πειστική ερμηνεία της έδωσε στίγμα και την «καταξίωσε» στη συνείδηση του κόσμου ως μια ηρωίδα τρόμου και σπλάτερ, ένα βρόμικο, αυτοκαταστροφικό και σκληραγωγημένο πλάσμα του υπόκοσμου, ένα σατανικό κορίτσι που μυρίζει μάλλον θειάφι παρά άρωμα. «Είναι περίεργο πώς επιλέγει να σε θυμάται ο κόσμος», σχολιάζει η ίδια.

Sex laws
Κάποιοι από τους σκηνοθέτες που την προτίμησαν: Μάρτιν Σκορτσέζε, Γούντι Άλεν, Λάσε Χάλστρομ, Όλιβερ Στόουν, Γκάρι Μάρσαλ, Νόρα Έφρον (!). Συνεργάστηκε με διάφορους ηθοποιούς, από τον Μπενίτσιο Ντελ Τόρο, τον Βενσάν Κασέλ και την Ούμα Θέρμαν μέχρι την Τζένιφερ Λόπεζ (!). Είναι μέλος δύο χαβαλεδιάρικων κινηματογραφικών κύκλων-σχολών: του Ταραντίνο (ο Κουέντιν εμπλέκεται ποικιλοτρόπως στην επαγγελματική της ζωή), αλλά και του Μπεν Στίλερ. Έμπλεξε στη νιότη της με τα ναρκωτικά, το αλκοόλ, τη σαϊεντολογία, τον Μπραντ Πιτ, τον Λεονάρντο Ντι Κάπριο, τον Άνταμ Σάντλερ και το hip του σκέιτ μέσω του συζύγου της, του επαγγελματία σκέιτερ Στιβ Μπέρα (βρίσκονται στα χωρίσματα). Δε διαβάζει εφημερίδες, δε βλέπει τηλεόραση, χρησιμοποιεί έξτρα μαλακό χαρτί τουαλέτας. Είναι κλασικό αγοροκόριτσο του τζιν και του T-shirt, νιώθει αμήχανα με τις επίσημες «στολές» των σόου και τελετών του Χόλιγουντ, κυκλοφορεί άβαφη και σχεδόν ατημέλητη από άποψη: «Η σεξουαλικότητα είναι ένα μέρος του εαυτού σου. Ένα κατασκευασμένο σεξαπίλ, που περιλαμβάνει ανοιχτό στόμα, λιπ γκλος και αστραφτερά χρώματα, είναι το αμερικάνικο πορνό σεξαπίλ, που δεν έχει καμία σχέση με το σεξ. Θα μπορούσα να το κάνω αυτό πολύ εύκολα, αλλά δεν είναι ο στόχος μου. Είναι ικανότητα να δείχνεις μη ελκυστικός». Μόνη κοκεταρία: Κρύβει επιμελώς με φράντζες το τεράστιο κούτελό της.


Please, welcome the Licks
Το 2003 η Τζουλιέτ αιφνιδιάζει τους πάντες όταν αποφασίζει να επανεφεύρει τον εαυτό της. Είναι πιο απαιτητική από το να αρκεστεί σε μελλοντικούς καλούς ρόλους και πιο πολυσχιδής από το να περιοριστεί σε ένα και μόνο εκφραστικό μέσο. Μετά από χρόνια αποστήθισης σεναρίων, ήρθε η ώρα να μιλήσει με τις δικές της λέξεις. Ξεκινώντας μια νέα, παράλληλη με την κινηματογραφική, καριέρα ως leader του συγκροτήματος Juliette And The Licks πείθει τους πάντες πως είναι μια γυναίκα με σασπένς, πρόσωπο μικρού παιδιού και πνεύμα ανήσυχου ανθρώπου, η οποία δε θα αφήσει τους φαν της να πλήξουν ποτέ. Αυτοχρίζεται πριγκίπισσα του πανκ-ροκ, δε θα κάτσει να σκάσει ή να μελαγχολήσει για τα στραβά και ανάποδα που βλέπει και βιώνει, απλώς θα βγει στη σκηνή και θα τραγουδήσει και θα τα σπάσει.
Η ιδέα της ενασχόλησης με τη μουσική υπήρχε στο μυαλό της από την ηλικία των 6, όταν παρακολουθώντας στην τηλεόραση το «Fame», το «Flashdance» και το «Grease», συνειδητοποίησε ότι θέλει να ασχοληθεί με το θέαμα και δη με το μιούζικαλ: «Πριν γίνω ηθοποιός, ήμουν έτοιμη να γίνω τραγουδίστρια. Πάντα πίστευα ότι η ηθοποιία θα ήταν παράπλευρη δραστηριότητα». Η Τζουλιέτ είχε δώσει δείγματα της τραγουδιστικής της δεινότητας στην ταινία «Γεννημένοι Δολοφόνοι». Η acapella ωμή και ακατέργαστη εκτέλεση του «Born Bad» ταρακούνησε το θυμικό των θεατών περισσότερο ίσως και από κάποιες δολοφονίες του σεναρίου.
Κάποτε η Τζουλιέτ μαζί με την Πάτι Σέμελ των Hole παρακολουθούν μια συναυλία των Blondie. Η Τζουλιέτ αντικρίζει στη σκηνή την κλίση και το μέλλον της, που καμία σχέση δεν έχει με γλυκερά μιούζικαλ. Μαζεύει τους κιθαρίστες Τοντ Μορς και Κεμπλ Γουόλτερς, δίνει το μπάσο στον Πολ ΙΙΙ και τα ντραμς στον Τζέισον Μόρις και οι Juliette And The Licks γίνονται πραγματικότητα.
Το καλοκαίρι του 2004 οι Licks έχουν έτοιμα τα τραγούδια του ντεμπούτο δίσκου τους και αποφασίζουν να τσεκάρουν τη δυναμική τους στα live. Περιοδεύουν ασταμάτητα είτε συμμετέχοντας σε φεστιβάλ είτε παίζοντας μερικά 20λεπτα ως support group της Κόρτνεϊ Λοβ και των Prodigy. Οι κριτικές που λαμβάνουν από τον Τύπο αφορούν σχεδόν αποκλειστικά τη σκηνική παρουσία της Τζουλιέτ και είναι στην πλειοψηφία τους αρνητικές. Την κατηγορούν ως υπερβολική, ντεμέκ βίαιη και επιθετική, με κινήσεις ξεπατικωμένες απροκάλυπτα από Ίγκι Ποπ. Εκείνη απαντά: «Στόχος μου να δώσω τα πάντα στο stage, όλη την ενέργεια που διαθέτω, και να τη μεταδώσω στο κοινό. Τα live μας είναι γεμάτα ταχύτητα και απρόβλεπτα στοιχεία. Γράψαμε τραγούδια που πιστεύαμε ότι θα είχαν φαν όταν θα τα παίζαμε live».
Πέρα από το σόου και το συναυλιακό outfit («κολλητά ρούχα που νομίζεις ότι δεν τα έχει φορέσει, αλλά ψεκάσει πάνω της»), κανείς δεν έχει να πει κακή κουβέντα για τη συνθετική και στιχουργική της ικανότητα και, κυρίως, για την επαρκέστατη φωνή της, τη λιτή ροκ βραχνάδα, τον αέρα επαναστατικότητας και την ωραία χροιά, όπως θα έλεγε και η Τζούλι Μασίνο του «Fame Story».
Οι κριτικές αποτελούν το καύσιμο για το βαν των Licks, που συνεχίζουν την τουρνέ τους και τον Οκτώβρη κυκλοφορούν τον δίσκο «…Like A Bolt Of Lightning». Τα έξι tracks ακούγονται σαν ουρλιαχτό από το υπερπέραν, φανατίζουν και είναι προορισμένα για live εκτελέσεις, που όταν τελειώσουν, αφήνουν πίσω τους συντρίμμια, αρρωστημένους και αγρίμια.

Das boot
Το επίσημο site των Juliette And The Licks επιτρέπει τα downloads και πληροφορεί, μεταξύ άλλων: Αυτοί που ξέρουν συγκρίνουν το γκρουπ με τους MCV, Iggy Pop, Stooges, Van Halen. Οι περιοδείες συνεχίζονται και οσονούπω οι Licks πετιούνται στην Ιταλία για ένα οργιαστικό τελετουργικό, ενώ έφθασε επιτέλους ο ολοκαίνουργιος δεύτερος δίσκος, «You’re Speaking My Language».
Η Λιούις εμφανίζεται υπερφιλόδοξη σχετικά με τον νέο σταθμό της μουσικής της πορείας («Στόχος μας είναι η μουσική μας να αποτελέσει αντίδοτο στη χαμηλή αυτοεκτίμηση, την απάθεια και τον φόβο, που μαστίζουν τη σημερινή κοινωνία»), ενώ ο γραφιάς του site ομολογεί ότι το άρτι αφιχθέν «You’re Speaking My Language» χωνεύει από Talking Heads μέχρι Πάτι Σμιθ και Pretenders. Τέλος, αν και ήδη προσδεμένη στα άρματα της ροκ και του σινεμά, η Τζουλιέτ έχει χρόνο και διάθεση για περαιτέρω διεύρυνση των ιδιωτικών της οραμάτων και δραστηριοτήτων. Το καλοκαίρι μπαίνει δυναμικά και στο παιχνίδι της μόδας κυκλοφορώντας το προσωπικό της brand παπουτσιών, «The Juliette», σε συνεργασία με την αναπτυσσόμενη εταιρία DVS Girls. Όμως αυτό είναι μια άλλη ιστορία.

Περιοδικό Cool, Μάιος 2005

1 Comments:

Blogger Nassos K. said...

Πρωί πρωί σήμερα. Παράξενος καιρός. "Γαμώ τη ζέστη μου και κοίτα να δεις που θα ξαναβρέξει" έβαλα κάτι σαν στοίχημα με τον εαυτό μου. Στον ίδιο δρόμο για το γραφείο. Στροφή αριστερά, κατάστημα με ρούχα, κωμωτήριο, έπιπλα, ηλεκτρολόγος. Ας πάω από απέναντι σήμερα. Περίπτερό. Κάτι γνωστό εκεί κάτω. cool:10. Χειμωνιάτικη φωτό διάλεξε ο Σ.Τ. στο εξώφυλλο. "Λες να ήξερε ότι θα βρέξει;" περνά μια σκέψη, αλλά συνέρχομαι; Juliette Lewis δεν βάζουν πολλοί στο εξώφυλλο. Το πήρα.

Σας διαβάσαμε κυρία μου.

ps. site το περιοδικό θα αποκτήσει;

6:27 AM  

Post a Comment

<< Home